Яшчэ напачатку вучэбнага года ні на­стаўнікі, ні вучні і ўявіць сабе не маглі, што хутка школьныя аўды­торыі стануць не адзі­ным месцам для навучання, а сацыяльныя сеткі будуць першым правайдарам да ведаў. 

Сёння вучоба не выходзячы з дому стала не капрызам асобна ўзятага чалавека, а адным са спосабаў засцерагчыся ад каронавірус­най інфекцыі.

Як вучаць і вучацца па-за школай, чытайце ў гэтым матэрыяле.

Індывідуальнае суправаджэнне

Алеся Кашко, намеснік начальніка аддзела адукацыі Астравецкага райвыканкама:

– Адразу патлумачу: для тых дзяцей, якія па заявах бацькоў засталіся дома, школамі арга­нізавана не дыстанцыйнае на­вучанне, а індывідуальнае суправаджэнне. Сёння задача настаўніка – даць інфармацыю аб тым, што вывучалася на ўроку, само заданне і спасылку, дзе знайсці дапаможны матэ­рыял.  

Каб аблегчыць работу на­стаў­­ніка і вучня, на сай­тах аддзела адукацыі і абласнога інстытута развіцця аду­кацыі створаны тэматычныя раздзе­лы, дзе змяшчаюцца дапаможнікі, відэаўрокі.

Педагогі з вучнямі ўзаема­дзей­нічаюць праз інтэрнэт: сацсеткі, Вайбер, настаўніцкія блогі – каму як зручна. 

---

На пачатак чвэрці вучыцца дома засталося 35% дзяцей раёна.

На 29 красавіка на «аддалёнцы» знаходзіцца 30%.

---

Заданні атрымліваюць бацькі

Галіна Чахрач, дырэктар Варонскага НПК:

– У нас вучацца толькі дзеці пачатковых класаў – таму тэмы для вывучэння і заданні для вучняў, якія засталіся дома, атрымліваюць іх бацькі. На­стаўнікі высылаюць іх па Вайберы альбо аддаюць асабіста ў рукі – такім жа спосабам перадаюць зробленыя работы для праверкі. Калі што незразумела – звязваюцца з педагогам, і той тлумачыць, дапамагае разабрацца.

Практыкаваць падобнае наву­­чанне мы пачалі, калі пра­доў­жылі канікулы – губляць часу не хацелася.

З-за таго што чвэрць стала меншай, прыйшлося перагле­дзець каляндарнае планаванне па прадметах – аб’яднаць некаторыя тэмы. Аднак гэтае пытанне не аставілі на вырашэнне настаўнікаў – патрэбныя дапаможнікі падрыхтаваў нацыя­нальны інстытут адукацыі. 

Добрай падтрымкай для педа­гогаў стала і метадычная дапамога па правядзенні заняткаў ад выдавецтва «Аверсэв»: у сваёй суполцы «ВКантакце» яны размяшчаюць планы-канс­пекты ўрокаў.

З настаўнікамі на сувязі

Паліна Ганчарэвіч, вучаніца 7 класа Гервяцкай СШ:

– Мае бацькі не захацелі рызыкаваць і вырашылі, што, пакуль «разгульвае» каронавірус, мне лепш у школу не хадзіць. Тым, хто застаўся вучыцца дома, класн

ы кіраўнік раздаў нумары тэлефонаў настаўнікаў – каб мы маглі быць на сувязі. А яшчэ можна праз сацыяльныя сеткі заданні перакідваць.

Я атрымліваю заданні, выконваю іх і адпраўляю на­стаў­ні­кам. Вусныя ўрокі пра­­вяраюць праз тэсты ў інтэр­нэце – тут час строга аб­ме­жаваны, у адрозненне ад пісь­мовых.   Калі  ўзнікаюць цяж­касці ці штось незразумела – тады тэлефаную настаўніку альбо гляджу відэаўрокі. Думаю, буду так зай­мацца да канца года.


У рэжыме анлайн

Вольга Юргелянец, настаўнік Рытанскага НПК:

– На гэтым тыдні ўжо ўсе вучні прыйшлі ў школу. 

Да гэтага я працавала на «аддалёнцы» праз сэрвіс ZOOM. Гэта зручна, бо заняткі праводзяцца ў рэжыме анлайн – калі праз тэлефон сувязь трымалі, калі праз камп’ютар. А так усё, як на ўроку: тлумачэнне тэмы, пытанні-адказы, разбор заданняў – толькі і адрозненне, што я ў класе, а дзеці – дома. Ну і заданні: спачатку я ім адпраўляла, а потым яны зробленыя вярталі мне на праверку. Выкананне тэставых заданняў абмяжоўвала ў часе. 

ZOOMам можна карыстацца бясплатна, але пры такой умове ёсць абмежаванні ў працягласці сеансу і колькасці ўдзельнікаў. Для нашай невя­лікай камплектнасці кла­саў гэта падыходзіла. 

Для аднаго класа – у ім толькі два вучні і абодва выбралі навучанне дома – я праводзіла заняткі згодна з раскладам. А вось з класамі, у якіх частка дзяцей сядзела за партамі, а частка на «аддалёнцы», па-іншаму: спачатку ўрокі ў школе, а на «фортачцы» альбо пасля работы вучыла «надомнікаў» – час мы з імі вызначылі. 

Так я вучыла і дзяцей, якія хварэлі.

Складанасцяў няма

Андрэй Ствол з Міхалішак, бацька першакласніцы:

– Спачатку мы з жонкай вырашылі, что дачка бу­дзе ву­чыцца дома, тым больш такая магчымасць у нас была. Такі выбар наклаў не толькі на настаўніка, але і на нас адпаведныя абавязкі – дзіця малое, самастойна прымаць заданні і разбірацца з урокамі яна яшчэ не можа. І тут ужо мы былі ў адказе: дапамагчы, патлумачыць, калі што – пракансульціравацца ў настаўніка.  

Працавалі праз Вайбер. Днём нам дасылалі заданні, а вечарам мы дачцэ тлумачылі ўрокі, яна выконвала – і адпраўлялі класнаму кіраўніку. Правераныя заданні настаўнік дасылаў нам, і, калі там былі памылкі, тлумачыў, як і чаму трэба было рабіць. Складанасцяў у такім наву­чанні не было. 

Цяпер дачка ходзіць у школу, але будзем сачыць за сітуацыяй з каронавірусам – можа, зноў вернемся на дамашняе навучанне.


Жывыя стасункі лепш

Павел Буйвідовіч, вучань 10 класа СШ №1:

– Хоць «аддалёнка» дае пэў­ную свабоду: ты можаш сесці за ўрокі не па раскладзе – я прытрымліваюся ўстаноўленага для сябе графіку – у 8.00 ужо за рабочым сталом. 

У нашым класе для тых, хто вучыцца дома, створаны чат. Там нам скідваюць спасылкі на відэаўрокі і заданні. Я стараюся не зацягваць: зрабіў – і адразу адаслаў.  Потым настаўнік высылае пра­вераную работу і адзнаку за яе.  Калі да мяне ёсць нейкія пытанні альбо па­мылкі ў рабоце, мне пішуць у «лічку».

Вучоба атрымліваецца самастойнай – тут настаўнікі выступаюць у ролі мадэратараў. 

Для мяне такая форма навучання не новая: па хіміі і фізіцы я займаюся ў завочнай школе  беларускай асацыяцыі «Конкурс». Мне дасылаюць метадычкі з тэмамі, прыкладамі рашэння задач  і кантрольныя работы.  

А ўвогуле, калі гаварыць пра «аддалёнку», то з аднаго боку гэта добра, бо можаш адвесці на разбор тэмы столькі часу, колькі табе трэба. Аднак з другога – жывых стасункаў з настаўнікамі, аднакласнікамі, сябрамі нішто не заменіць, ды і матэрыял усё ж у калектыве засвойваць лягчэй.

---

Подписывайтесь на телеграм-канал «Гродно Медиа Group» по короткой ссылке t.me/GrodnoMediaGroup.

Телеграм-канал «Гродно Медиа Group» – это ежедневные новости районов Гродненской области и города Гродно.